Καλή Ανάσταση... και λίγη αγάπη στην ψυχή μας..

Καλή Ανάσταση...

Κι ας κοιτάξουμε λιγάκι των παιδιών (κι όχι μόνο) τα μάτια, των παιδιών την ψυχή.. εκείνων των παιδιών που βρίσκονται δίπλα μας.. κι είναι τόσο μόνα, τόσο ξένα... πίσω από χιλιοφορτωμένες πανάκριβες λαμπάδες ή κρυμμένα σε μια γωνιά στο σκοτάδι... Ας κοιτάξουμε λιγάκι τον άνθρωπο, τον όποιο άνθρωπο, δίπλα μας...

Στεναχωρέθηκα σήμερα πολύ... Δεν έχει σημασία για ποιο παιδί.. σημασία έχει πως υπάρχει έστω κι ένα τέτοιο παιδί.. Και δεν είναι ένα... είναι τόσα, μα τόσα πολλά... άλλα που φαίνονται με την πρώτη ματιά... άλλα που δεν τα βλέπουμε κι ας τα βρίσκουμε μπροστά μας...γιατί τα μάτια της ψυχής είναι κλειστά, τα βλέμματα προσπερνούν αδιάφορα και βιαστικά, απασχολημένα διαρκώς με άλλα που -είναι δυνατόν;- θεωρούμε πιο σημαντικά ...

Καλή Ανάσταση κι ας είναι έτσι λιγουλάκι πιο ουσιαστική για όλους μας... πέρα από θρησκείες, πίστη ή ιδεολογίες... Ας μπορούσε νά'ταν μια ευκαιρία να αναστήσουμε τη δικιά μας ψυχή, τη δικιά μας συνείδηση που οι γρήγοροι ρυθμοί ή κάποιοι ανούσιοι μηχανισμοί αυτοάμυνας του "εγώ" μας, έχουνε ρήξει σε λήθαργο.. Μια ευκαιρία να εστιάσουμε στην ουσία της ζωής... της δικής μας της ζωής αλλά και της ζωής της ίδιας της φύσης και τον πλασμάτων γύρω μας...  Είναι όλα αλληλένδετα... δεν ξεχωρίζει η λιλιπούτεια υπαρξή μας από το σύμπαν γύρω μας... ούτε επιβιώνει αυτόνομα.. ας κοιτάξουμε λίγο τριγύρω, ας νοιαστούμε λίγο παραπάνω... κάτι γίνεται εκεί, κι εμείς κοιμόμαστε.. ένα λουλούδι ανθίζει κι ένα παιδί κλαίει σε μια γωνιά... κι εμείς πασχίζουμε να αγοράσουμε καινούριο κινητό ή να μη χάσουμε το σίριαλ στην τηλεόραση.. και χάνουμε την ίδια τη ζωή..

Καλή Ανάσταση σε όλους.. Εύχομαι χρόνια πολλά και καλά σε όλους.. μα, θα μου επιτρέψετε, ιδιαίτερα σε κείνους που βιώνουν τη μοναξιά και τον πόνο... την αγάπη μου...

Tags: Απρίλιος, Ανάσταση, πασχαλινά, αγάπη, ελπίδα, θρησκεία, προσωπικά, σκέψεις