Ανοιξιάτικα...

Καλοκαιρινά....

Φθινοπωρινά...

Χειμερινά...

Παντός καιρού...

Μυθολογικά...

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2007

Του Αϊ Νικόλα, των ναυτικών και του χιονιού


Παγωνιά σήμερα... Το περίμενα... Του Αϊ Νικόλα, βλέπεις! Από τότε που εγκαταστάθηκα μόνιμα σε τούτο το χωριό, έμαθα πως ο `Αγιος Νικόλας δεν είναι μονάχα ο προστάτης των θαλασσινών, αλλά κι ο άρχοντας του χειμώνα. Από τις 6 Δεκεμβρίου, λοιπόν, περιμένουμε τα πρώτα χιόνια. Τόσο πολύ τον έχω συνδυάσει τούτο τον `Αγιο με την έναρξη της βαρυχειμωνιάς, που το μυαλουδάκι μου είναι αδύνατον να διανοηθεί χιονόπτωση πριν από τη μέρα της γιορτής του. Από την άλλη, με το που θα πάει 6 του Δεκέμβρη, από μέρα σε μέρα την προσμένω. Η πεποίθησή μου αυτή ισχυροποιήθηκε έτσι τους πρώτους εκείνους χειμώνες που πέρασα στο χωριό, που λες και τά 'χανε κανονισμένα, ο `Αγιος των ναυτικών κι ο ουρανός και, κάθε φορά, ανήμερα της γιορτής του ένα πέπλο λευκό σκέπαζε το τοπίο. Έκτοτε, βέβαια, υπήρξαν και χρονιές που δε χιόνισε την ίδια μέρα, αλλά πάντοτε θα χιόνιζε λίγες μέρες μετά και ποτέ νωρίτερα!

Αργότερα έμαθα πως δεν είμαι μόνο εγώ και οι ντόπιοι τούτου του τόπου που συνδυάζουμε τον `Αγιο Νικόλαο με τις πρώτες παγωμένες νιφάδες, αλλά πως η ίδια αντίληψη επικρατεί και στην παράδοση του λαού μας.

«`Αγιος Νικόλας έρχεται τα χιόνια φορτωμένος» λέει ο λαός.

Κι ακόμα ακούγονται ένα σωρό παροιμίες για τα «Νικολοβάρβαρα» (τις τρεις αυτές γιορτές στην αρχή του Δεκέμβρη) :

«Η Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), ο Αϊ Σάββας σαβανώνει κι ο Αϊ Νικόλας παραχώνει (το χιόνι).»

«Αγιά Βαρβάρα γέννησε (το χιόνι), Αϊ Σάββας το εδέχθη και Αϊ Νικόλας έτρεξε να πάει να το βαφτίσει.»

«Τα Νικολοβάρβαρα σιμά στο στάβλο!» (σαν προειδοποίηση για τους ψυχρούς αέρηδες που φυσούν αυτές τις μέρες)

«Αγιά Βαρβάρα μίλησε και Σάββας απεκρίθη:

-Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο,

γιατί Αϊ Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος!»

Του Αγίου Νικολάου, λοιπόν, σήμερα, «πού 'ναι της γης και του πελάγου», κύριος των ανέμων, της τρικυμίας και της παγωνιάς, του Αγίου Νικολάου, κατεξοχήν προστάτη των ναυτικών, που για να τον εξευμενίσουν πετούσαν κόλλυβα στη θάλασσα ανήμερα της γιορτής του και βύθιζαν την εικόνα του μες στο νερό, που τον επικαλούνται οι θαλασσινοί στις δύσκολες ώρες και τάζουν τάματα στο όνομά του, του Αγίου Νικολάου, του «καραβοκύρη» και «χιονιά» και πολιούχου του αγαπημένου μου Βόλου. 
Χρόνια πολλά και πανέμορφα σε όσους και όσες γιορτάζουν σήμερα και φυσικά ιδιαιτέρως στο Νίκο μας (Τέρα Άμου ) από τη Νίσυρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου