Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

σαν σήμερα, σαν αύριο, σαν χθες..

Σαν σήμερα σκοτώθηκαν τρία παλικάρια του πολεμικού μας ναυτικού, σαν λίγες μέρες πριν δυο Τούρκοι δημοσιογράφοι υπέστειλαν την ελληνική σημαία από τα Ίμια κι ύψωσαν την τουρκική... σαν σήμερα, σαν χθες, σαν αύριο.. και τα δεδομένα άλλαξαν..γκρίζες ζώνες πληγώσανε το γαλάζιο της λευτεριάς.. σαν χθες μια γουρουνοκεφαλή προσευχήθηκε στον αέρα, σαν σήμερα μας κυβερνά, σαν χθες η κυβέρνηση ευχαρίστησε το Αμέρικα, σαν σήμερα ξεπουλάμε σε τιμή ευκαιρίας.. σαν.. σαν.. σαν.. σαν σήμερα όλα τα ξεχάσαμε σαν αύριο δε θέλω να το σκέφτομαι...


Είναι κάτι λέξεις που, θαρρείς, κρύβουν δισεκατομμύρια άλλες στην αγκάλη τους, που θαρρείς κουβαλούν ιστορία αιώνων στη ράχη τους, που θαρρείς πως προσπαθούν να πουν όσα δε χωρούν να ειπωθούν σε μια εκατοστή σκληρόδετους τόμους, να περιγράψουν όσα δεν υπάρχουν λόγια για να εκφραστούν, να ζωγραφίζουν τόσες εικόνες όσες δε βρίσκονται στις πινακοθήκες του κόσμου όλου.. Είναι κάτι λέξεις-σύμβολα.. που δε μπορείς να περιγράψεις την έννοιά τους, μοναχά να τη νιώσεις. Αν δεν έχεις ξεχάσει ν'αφουγκράζεσαι...

Είναι κάτι λέξεις, που όσα λεξικά κι αν ανοίξεις, δε θα τις γνωρίσεις, δε θα μάθεις ποτέ τι σημαίνουν... Θα το μάθεις μονάχα από κείνους που τις χτίσανε με το αίμα τους, από κείνους που τις συντήρησαν με την ψυχή τους, από κείνους που, χωρίς αυτούς, δε θά'χαν τελικά ποτέ υπάρξει..

Τέτοιες λέξεις-σύμβολα, έχουν τη δύναμη ακόμη και να μεταμορφώσουνε ένα κομμάτι πανί, να χωρέσουν σ'αυτό όλη την ιστορία τους, να το ζωντανέψουν πλάθοντας στις ίνες του αθάνατο ιστό απ'όλες εκείνες τις αμέτρητες ψυχές που μόχθησαν για την ύπαρξή τους.. Αν τις ποδοπατήσεις είναι σαν να ποδοπατάς όλες τούτες τις ψυχές, σαν να ποδοπατάς το αέναο έργο τους και την αιώνια πνοή τους...

Ένα τέτοιο σύμβολο είναι κι η Σημαία μας..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου