Σήμερα φιλοξενούμε το Νυχτάκι...
Είναι ένα από τα μικρούλικα της γειτονιάς που τριγυρνάνε στα καλντερίμια. Το παράτησε η μάνα του εδώ γύρω κι εκείνο βρήκε καταφύγιο κοντά στο σπίτι, παρέα με τα υπόλοιπα γατιά. Ώσπου αντιμετώπισε ένα δυσάρεστο πρόβλημα και το πήγαμε στο γιατρό. Κι αφού το πήγαμε στο γιατρό και καθώς τα ράμματα είναι φρέσκα κι είμαστε στην ανάρρωση, έγινε και φιλοξενούμενός μας, μέχρι να συνέλθει. Κι είναι το καημένο μες στη γκρίνια, καθώς, πέρα από τα πονάκια, είναι μαθημένο να γυρνοβολά έξω και δεν του αρέσει να κλείνεται στο σπίτι. Δε μοιάζει με το άλλο το μικρούλι που, κάθε που ανοίγουμε την πόρτα, τρέχει να τρυπώσει στη ζεστασιά. Άλλος χαρακτήρας αυτό! Κι εγώ που την περίοδο αυτή, το μόνο που θέλω να αποφύγω είναι να δεθώ και με άλλο γατί, τί να κάνω; Το έχω εδώ και το νταντεύω..
Γεια σου Γρου ...κοιτα κοιτα τι μικρό που ήταν χαχαχα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τί γκρινιαρικο δε μπορείς να φανταστείς!! Πέρασαν δώδεκα χρόνια, δεν το πιστεύω!!!...
ΑπάντησηΔιαγραφή