Το κεράσι, πέρα από αγαπημένο μου φρούτο, γίνεται υπέροχο λικέρ, αλλά και εκπληκτικό γλυκό του κουταλιού, ιδιαίτερα αυτά τα μαυροκόκκινα κεράσια του δέντρου μου, που θυμίζουν βύσσινο. Είναι από τα μοναδικά γλυκά του κουταλιού που γεύομαι (γιατί όσο νά'ναι, έχω μια προτίμηση στη σοκολάτα!), κυριώς το καλοκαιράκι, και συγκεκριμένα με τη μορφή "κερασάδας"- μια κουταλιά της σούπα γλυκό, σ'ένα ποτήρι παγωμένο νερό, το ζουμάκι χρωματίζει το νερό και το κερασάκι σε γλυκαίνει στο τέλος!
Ιδού η απλή συνταγή (γλυκό κεράσι):
Ξεκουκουτσιάζουμε τα κερασάκια με μια απλή φουρκέτα (εκείνες τις μαύρες τις παλιές, που κάποτε πιάναν τα μαλλιά τους οι γυναίκες) ή με κάποιο εργαλειάκι από εκείνα που κυκλοφορούν στο εμπόριο, ώστε να μη χαλάσει το σχήμα του φρούτου. Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε τα κεράσια και προσθέτουμε ζάχαρη. Τώρα, η ζάχαρη παίζει.. Πολλοί τηρούν την αναλογία ένα μέρος φρούτου, προς ένα μέρος ζάχαρη. Εγώ, που αποφεύγω τις πολλές ζάχαρες, ξεκινάω με δύο μέρη φρούτου προς ένα ζάχαρη, κι αν δω στην πορεία πως το γλυκό δε "δένει", συμπληρώνω λίγη ζάχαρη ακόμα. Ανάβουμε το μάτι, ανακατεύουμε λίγο το μείγμα κι όταν πάρει βράση, αρχίζουμε να το ξαφρίζουμε με μια τρυπητή κουτάλα (φώτο). Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σε λίγα λεπτά τη σβήνουμε. Αφού κρυώσει το γλυκό, επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία για να σιγουρευτούμε πως έδεσε. Μόνο που προς το τέλος, στίβουμε μπόλικο λεμονάκι, ώστε και να μη ζαχαρώσει αργότερα, αλλά και γιατί του χαρίζει μια ιδιαίτερη γεύση. Καλή επιτυχία! (υ.γ.Το συγκεκριμένο γλυκό, πάνω από παγωτό καϊμάκι.. είναι όλα τα λεφτά!)
Όσο για το λικέρ κεράσι, είναι ακόμη πιο απλό.. Ξεκουκουτσιάζουμε τα κεράσια (χωρίς να έχουμε αυτή τη φορά την έγνοια, μήπως χαλάσουμε το σχηματάκι τους), τα ρίχνουμε σ'ένα βάζο γυάλινο, προσθέτουμε τη ζάχαρη και το κονιάκ και προαιρετικά (σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι) κανένα κλαράκι κανέλα και πεντέξι γαρίφαλα, το σφραγίζουμε και το αφήνουμε για ένα μήνα στον ήλιο. Ύστερα το στραγγίζουμε από ένα σουρωτήρι (με ένα "φύλλο" βαμβακάκι από πάνω, για να μην παραμείνουν κι επιπλέουν διάφορα ίχνη από το φρούτο) κι είναι έτοιμο για σερβίρισμα! Οι αναλογίες είναι για τρία μέρη κεράσι, περίπου δύο μέρη κονιάκ και ένα μέρος ζάχαρη (εγώ βάζω λίγο λιγότερη, άλλοι προτιμούν περισσότερη). Κάθε βδομάδα περίπου, ανακινούμε το βάζο για να λιώσει η ζάχαρη.
Το κεράσι, πέρα από νόστιμο φρούτο, όπως όλα τα προϊόντα της μάνας γης, διακρίνεται για διάφορες ευεργετικές ιδιότητες προς τον ανθρώπινο οργανισμό. Γράφει ο Κώστας Μπαζαίος ("100 βότανα, 2000 θεραπείες") σχετικά:
"Τα κεράσια ήταν γνωστά κι αγαπητά τουλάχιστον από το 300π.Χ., που τα περιέγραψε ο Θεόφραστος, ο Έλληνας πατέρας της βοτανολογίας. Ίσως να μη σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα αλλά, όπως αναφέρει ο Πλίνιος, ο Λούκουλλος, γνωστός αρχαίος λάτρης των ωραίων φαγητών, μετά τη νίκη του κατά του Μιθριδάτη, πήρε μαζί του από την Κερασούντα (απ'όπου πήραν το όνομά τους) τα κεράσια ως κάτι πολύ σημαντικό. Έτσι κι αλλιώς είναι δέντρα με ευεργετικές για την υγεία μας ιδιότητες. [...]
Πρόσφατα, οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι τα κεράσια περιέχουν μια ισχυρή ένωση γνωστή ως ελλαγικό οξύ, το οποίο εξουδετερώνει τα συνθετικά και φυσικά καρκινογόνα, πριν επιτεθούν στα υγιή κύτταρα και τα μετατρέψουν σε καρκινικά.
Τα κοτσανάκια των κερασιών καθώς και τα κουκούτσια είναι διουρητικά. Το αφέψημά τους συνίσταται στην ψαμμίαση και σε μολύνσεις των ουροφόρων οδών, κυστίτιδες, αρθριτικά.
Στυπτικά, δροσιστικά.
Υπακτικά, με άμεση δράση στη δυσκοιλιότητα.
Τα κεράσια έχουν αντισηπτικές και χωνευτικές ιδιότητες.
Είναι επίσης άριστη τροφή όταν έχουμε αρτηριοσκλήρωση, αρθριτικά, ρευματισμούς, λευχαιμία, πέτρα στα νεφρά, καρδιοπάθεια ή δυσκοιλιότητα.
Τα φύλλα επουλώνουν τα εγκαύματα, με εξωτερική χρήση."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου