-απόσπασμα από την "Κόμη της Βερενίκης" του Γιώργου Γραμματικάκη:
...Η εκτόξευση τεραστίων ποσοτήτων ύλης στο διάστημα απ'την έκρηξη υπερκαινοφανούς εμφανίζεται πράξη σπάταλη. Πολύ περισσότερο, όταν για εκετομμύρια χρόνια πριν, η ύλη αυτή είχε υποστεί επίμονη πυρινική κατεργασία και περιείχε, δύσκολα να συντεθούν, στοιχεία.
"Τίποτε δεν είναι άσκοπο, τίποτε περιττό." έγραψε ωστόσο ο Αριστοτέλης' και στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό είναι παραπάνω από αληθινό. Διότι, σε μία ή περισσότερες παρόμοιες εκρήξεις οφείλουμε κι εμείς την ύπαρξή μας! Η ενδιάθετη ανάγκη του ανθρώπου να συνδεθεί με τον αστρικό κύκλο και την αιωνιότητα, συμπίπτει εδώ με την επιστημονική πεποίθηση.
[...]
Ασφαλώς, είναι μια εικόνα που υπερβαίνει τα μέτρα της καθημερινότητος: Ότι ο άνθρακας στο χαρτί του παρόντος βιβλίου, ο χρυσός που κοσμεί το λαιμό μια γυναίκας ή ο φώσφορος των ψαριών, σχηματίστηκαν στο εσωτερικό κάποιου ή κάποιων αστέρων. Και σε κάποια στιγμή απογνώσεως εκσφενδονίστηκαν στο Σύμπαν για να συλληφθούν από τον αμυδρό πρόγονο της Γης.
Το ίδιο όμως ισχύει και για τα πρωτογενή υλικά της ανθρώπινης ύπαρξης- το οξυγόνο, τον σίδηρο ή το ασβέστιο- που συνιστούν το σώμα ή το μυαλό μας. Είναι προϊόντα επίμονης αστρικής κατεργασίας. Η αυτοκτονία του άστρου που τα σκόρπισε κάποτε ως αστρική σκόνη, δε φαίνεται μια πράξη άσκοπη. Συγκλονιστική όσο κι αν είναι η ιδέα, εντούτοις είμαστε φτιαγμένοι από αστερόσκονη. Και τη ζωή μας, οφείλουμε στο θάνατο κάποιου άστρου...
-απόσπασμα από "Τα άστρα και οι μύθοι τους" των Στρ. Θεοδοσίου-Μ.Δανέζη:
Η Βερενίκη ήταν κόρη του δυνάστη της Κυρήνης Μάγα και της Απάμης, κόρης του βασιλιά της Συρίας Αντιόχου του Α'. Παντρεύτηκε μετά από περιπέτειες και διάφορους αρραβώνες τον Πτολεμαίο το Γ' τον ευεργέτη. Για κακή τους, όμως, τύχη, αμέσως μετά το γάμο τους, ο άντρας της αναγκάστηκε να εκστρατεύσει στη Συρία (246-243π.Χ.). Τότε η νεαρή νύφη έκανε τάμα στη θεά του έρωτα Αφροδίτη τα πλούσια μαλλιά της, την κόμη της δηλαδή, που θα τα έκοβε σύρριζα, αν ο αγαπημένος άντρας της γυρνούσε σώος και νικητής από την εκστρατεία.
Μόλις λοιπόν πληροφορήθηκε την επιστροφή του νικητή άντρα της, η Βερενίκη έκοψε σύρριζα τα μαλλιά της και τα αφιέρωσε στο ναό της Αφροδίτης. Η πράξη της αυτή την έκανε πολύ αγαπητή στο λαό. Ο αστρονόμος Κόνων ο Σάμιος, για να κολακεύσει το βασιλικό ζευγάρι, μια που την επόμενη ημέρα η κόμη εξαφανίστηκε από το ναό, είπε ότι τα μαλλιά της βασίλισσας ανηρπάγησαν από τους θεούς και έγιναν αστερισμός. Δείχνοντας τα επτά άστρα του Πλοκάμου, ο Κόνων είπε ότι ο Δίας μετέφερε την Κόμη ακριβώς εκεί, για να τη βλέπουν οι άνθρωποι και να επαινούν την αγάπη της Βερενίκης για το σύζυγό της, τη θεοσέβειά της και τη συνέπεια του λόγου της.
"Τίποτε δεν είναι άσκοπο, τίποτε περιττό." έγραψε ωστόσο ο Αριστοτέλης' και στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό είναι παραπάνω από αληθινό. Διότι, σε μία ή περισσότερες παρόμοιες εκρήξεις οφείλουμε κι εμείς την ύπαρξή μας! Η ενδιάθετη ανάγκη του ανθρώπου να συνδεθεί με τον αστρικό κύκλο και την αιωνιότητα, συμπίπτει εδώ με την επιστημονική πεποίθηση.
[...]
Ασφαλώς, είναι μια εικόνα που υπερβαίνει τα μέτρα της καθημερινότητος: Ότι ο άνθρακας στο χαρτί του παρόντος βιβλίου, ο χρυσός που κοσμεί το λαιμό μια γυναίκας ή ο φώσφορος των ψαριών, σχηματίστηκαν στο εσωτερικό κάποιου ή κάποιων αστέρων. Και σε κάποια στιγμή απογνώσεως εκσφενδονίστηκαν στο Σύμπαν για να συλληφθούν από τον αμυδρό πρόγονο της Γης.
Το ίδιο όμως ισχύει και για τα πρωτογενή υλικά της ανθρώπινης ύπαρξης- το οξυγόνο, τον σίδηρο ή το ασβέστιο- που συνιστούν το σώμα ή το μυαλό μας. Είναι προϊόντα επίμονης αστρικής κατεργασίας. Η αυτοκτονία του άστρου που τα σκόρπισε κάποτε ως αστρική σκόνη, δε φαίνεται μια πράξη άσκοπη. Συγκλονιστική όσο κι αν είναι η ιδέα, εντούτοις είμαστε φτιαγμένοι από αστερόσκονη. Και τη ζωή μας, οφείλουμε στο θάνατο κάποιου άστρου...
-απόσπασμα από "Τα άστρα και οι μύθοι τους" των Στρ. Θεοδοσίου-Μ.Δανέζη:
Η Βερενίκη ήταν κόρη του δυνάστη της Κυρήνης Μάγα και της Απάμης, κόρης του βασιλιά της Συρίας Αντιόχου του Α'. Παντρεύτηκε μετά από περιπέτειες και διάφορους αρραβώνες τον Πτολεμαίο το Γ' τον ευεργέτη. Για κακή τους, όμως, τύχη, αμέσως μετά το γάμο τους, ο άντρας της αναγκάστηκε να εκστρατεύσει στη Συρία (246-243π.Χ.). Τότε η νεαρή νύφη έκανε τάμα στη θεά του έρωτα Αφροδίτη τα πλούσια μαλλιά της, την κόμη της δηλαδή, που θα τα έκοβε σύρριζα, αν ο αγαπημένος άντρας της γυρνούσε σώος και νικητής από την εκστρατεία.
Μόλις λοιπόν πληροφορήθηκε την επιστροφή του νικητή άντρα της, η Βερενίκη έκοψε σύρριζα τα μαλλιά της και τα αφιέρωσε στο ναό της Αφροδίτης. Η πράξη της αυτή την έκανε πολύ αγαπητή στο λαό. Ο αστρονόμος Κόνων ο Σάμιος, για να κολακεύσει το βασιλικό ζευγάρι, μια που την επόμενη ημέρα η κόμη εξαφανίστηκε από το ναό, είπε ότι τα μαλλιά της βασίλισσας ανηρπάγησαν από τους θεούς και έγιναν αστερισμός. Δείχνοντας τα επτά άστρα του Πλοκάμου, ο Κόνων είπε ότι ο Δίας μετέφερε την Κόμη ακριβώς εκεί, για να τη βλέπουν οι άνθρωποι και να επαινούν την αγάπη της Βερενίκης για το σύζυγό της, τη θεοσέβειά της και τη συνέπεια του λόγου της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου