Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018

Αποχαιρετώντας τον Οκτώβρη...



Να ζεις στο βουνό, ν'αποζητάς να ρουφήξεις τις ανασαιμιές του κι η ανάσα να κόβεται...ξανά και ξανά... να γίνεται ρόγχος... Τούτο το κίτρινο του Οκτώβρη μπορείς να το βαφτίσεις χρυσάφι, μπορείς κι αρρώστια. Δε μ'αρέσει να ζωγραφίζω με λέξεις εικόνες που θυμίζουν αρρώστια, προτιμώ να θυμίζουν το χρυσό του ήλιου. Όπως δε συμπάθησα ποτέ κάτι σύγχρονους ζωγράφους που με τη μεγαλύτερη δεξιοτεχνία αποτυπώνουν στον καμβά τους σταλαγμίτες της μαυρισμένης τους ψυχής. Γιατί ν'αναπαράγεις μια ψυχή μαύρη; Γιατί να την προβάλεις σ'έναν κόσμο που'χουν, έτσι κι αλλιώς, βαλθεί να του στερήσουν την ομορφιά των χρωμάτων και των αποχρώσεων, που τον βομβαρδίζουν διαρκώς με μαύρα στοιχειά κι αρρωστημένους δαίμονες; Τί νόημα έχει; Σε ποιά ομορφιά, σε ποιά αρμονία οδηγεί; Τί το καλύτερο μπορεί να μας φέρει;
Αναζητώντας του ήλιου τη χρυσή ανταύγεια σ'ένα κιτρινισμένο βουνό, αναζητώντας την ανάσα μου στις πνιγερές αναθυμιάσεις του τελευταίου εννιάμηνου... Δε λέει να κοπάσει, δε λέει ν'αλλάξει ρότα, να μ'αφήσει να νιώσω τ'αρώματα γύρω μου, να πετάξω για λίγο στο γαλάζιο τ' ουρανού, να περπατήσω τα μονοπάτια μου. Βαράει αλύπητα και συνεχόμενα από όλες τις κατευθύνσεις -να μην ξέρεις κατά που να κάνεις, ένα πράγμα- κι ύστερα καραδοκεί με το μαχαίρι ακονισμένο να χαϊδεύει χαιρέκακα το λαιμό με το που ξεγλυστράς να πάρεις μιαν ανάσα... Και γκαστρωμένη νά'μουνα θά'χα γεννήσει! Εννιά μήνες τώρα... Οι μυρωδιές του μούστου ανακατώθηκαν με του νοσοκομείου, η αλμύρα της θάλασσας με τα φαρμάκια, τα κελαρίσματα των αηδονιών με το βουητό των τομογράφων... Κι όλη τούτη η αγωνία, η ατέρμονη μοναχική αγωνία για αποφάσεις αδιέξοδες με αποχρώσεις δυσδιάκριτες κι ανακατωμένες, κι ο φόβος, ο διάφανος τούτος φόβος που χωράει σ'όλα τα χρώματα κι απ'ανάμεσα κι ο θυμός με τ'άδικο, μ'όλη τούτη τη μαυρίλα, τούτους τους διαόλους- φορείς που κυβερνούνε τη ζωή μας και τους χρυσοπληρώνουμε για να μπλέκουμε στα δίχτυα τους, είτε ονοματίζονται δημόσιοι, είτε καμαρώνουν ως ιδιωτικοί.... Τί κρασί να περιμένω καθώς θ'ανοίξω την κάνουλα του βαρελιού; Από σταφύλια φέτος τόσο ταλαιπωρημένα όσο και τα χέρια που τα φρόντισαν και τα τρύγησαν, όσο κι η ψυχή που τα νοιάστηκε; Τί αρώματα, τί γεύση; Μοναχά μην χάσει την δύναμή του και ξυδιάσει, μην ηττηθεί...
Ότι ένας βλαμμένος νταλικιέρης που πριν εννιά μήνες έπεσε καταπάνω μου θα μού'φερνε ένα τέτοιο σερί αγωνίας και γκαντεμιάς -για να μην το ονοματίσω καθώς θά'πρεπε και ξεκάθαρα και σκοτεινιάσω κι άλλο το τοπίο- δε θα το πίστευα ποτέ! Πότε γεννήθηκες ρε "φίλε", πού είχες τ'άστρα σου; Τί σ'έπρωξε κατά πάνω μου κι είχες κι από πάνω την ανυπέρβλητη δύναμη της αναισθησίας σου να χαζογελάς καθώς κόντεψες να μας ξεκάνεις; Απορώ... Όλα τ'άλλα δοκιμασίες της ζωής είναι, αλλά με την αναισθησία πάντοτε θ' απορώ...
Απεγνωσμένα ψάχνω πινελιές από την πλάση γύρω μου να ξορκίσω το πνιγηρό αδιέξοδο, να φωτίσω τούτο τον ίσκιο που βάρυνε τόσο τη μορφή μου, να σταλάξω έστω δυο-τρεις σταγόνες γελαστές σ'ένα κείμενο του φθινοπώρου να μη φαντάζει θλιβερό. Τουλάχιστον, τούτες τις τελευταίες μέρες, έχω τον ήλιο σύμμαχό μου να χαρίζει απλόχερα τη χρυσοκίτρινη λάμψη του στο καφεδί φύλλωμα της αποσύνθεσης του φθινοπωριού... Να με βοηθά ν'ανατρέχω ασθμαίνοντας στα λόγια του Σωκράτη....

"[Η ψυχή]... γαληνεύουσα τα πάθη της, ακολουθούσα τον στοχασμόν και πάντοτε συγκεντρωμένη εις αυτόν, προσηλωμένη εις την θέαν του αληθούς και του θείου και του υπερβαίνοντος την συνήθη αντίληψιν και τρεφόμενη απ' εκείνο, πιστεύει και ότι έτσι πρέπει να ζη έως ότου αν ζη και ότι αν αποθάνη, έρχεται εις ό,τι είναι συγγενές προς αυτήν και όμοιόν της, απηλλαγμένη πλέον από τα ανθρώπινα κακά." 
(Πλάτωνος, "Φαίδων" -απόδοση από το αρχαίο κείμενο: Ε.Παπανούτσος)

12 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Όλγα μου.
    Ομολογουμένως μας λείπει η συχνή σου παρουσία. Ελπίζω ο Νοέμβρης να είναι πιο γλυκός στη ζωή και στην καθημερινότητά σας με πιο όμορφες εμπειρίες.
    Να είσαι καλά και καλό μήνα που έρχεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη μου.. Μακάρι, γιατί δεν παλεύεται η κατάσταση. Καλό Νοέμβρη και σε σένα.. σ ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  2. Ενός κακού μύρια έπονται, το βλέπω να συμβαίνει στις ζωές όλων μας. Έρχεται η δυσκολία σαν τσουνάμι που δυστυχώς κρατάει πολύ και σαρώνει. Ήταν η κακιά στιγμή, ήταν να γίνει, θα μπορούσε να αποφευχθεί;Αφού έγινε, δεν έχει τόση σημασία παρά μόνο για να καταγραφεί ως εμπειρία.
    Εννέα μήνες είναι πολλοί και όταν μπαίνει και νοσοκομείο στη μέση τότε ο χρόνος πολλαπλασιάζεται. Σε καταλαβαίνω απόλυτα Όλγα. Ταλαιπωρείσαι πάρα πολύ. Όμως θα περάσει. Όλα θα περάσουν. Είσαι ζωντανή και θα ξαναφτιάξεις ό,τι χάλασε, και θα ξαναζήσεις όπως επιθυμείς.
    Όσο για την αναισθησία, πάντα υπήρχε και θα υπάρχει και πάντα θα είναι σοκαριστικό όταν αναγκαζόμαστε να την κοιτάξουμε κατά πρόσωπο.
    Εύχομαι γρήγορη ανάρρωση και ποτέ πια να μην συμβεί κάτι τόσο δυσάρεστο που να σου αφαιρέσει τη χαρά και την ομορφιά απ' τη ζωή σου.
    Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαρία. Ναι, σχεδόν πάντα ετσι γίνεται, μύρια έπονται, αλλά αυτή τη φορά παραγινε και δε λέει να σταματήσει... άντε να δούμε... Σ' ευχαριστώ, να 'σαι καλά!

      Διαγραφή
  3. Παρά την ταλαιπωρία σου εννιά μήνες και τις όποιες δυσάρεστες εμπειρίες το κείμενο αποπνέει αισιοδοξία, δύναμη, θέληση και ελπίδα.
    Οι στιγμές που γράφεις, αναζητάς την ομορφιά της φύσης και νοιάζεσαι για την καθημερινότητα, είναι αυτές που θα βοηθήσουν να ξεπεράσεις ότι σε προβληματίζει.
    Εύχομαι σύντομα να είναι μια ανάμνηση. Ξέρεις καλύτερα απ’ τον καθένα (φαίνεται μέσα απ’ τα κείμενα) ότι το χειρότερο δεν είναι να πέφτεις, αλλά να μην σηκώνεσαι.
    Να έχεις ένα καλό κι ευλογημένο μήνα....Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Αννικα! Προσπαθώ... να αποπνέει όλα τουτα που λες και το κείμενο... κι εγω! Μεταξύ μας, όταν δεν υπάρχουν άλλα χέρια να σε σηκώσουν, δε σε παίρνει να μη σηκωθείς!! Σ' ευχαριστώ πολύ, καλό κι ευλογημένο μήνα και σε σένα..

      Διαγραφή
  4. Εύχομαι όλα να περάσουν Όλγα μου.Τώρα βέβαια κανείς δεν μπορεί να σε καταλάβει γιατί δεν είναι στη θέση σου αλλά οι ευχές μου είναι από καρδιάς να γίνει αυτό το 9αμηνο μια κακιά ανάμνηση.
    Κράτα το κίτρινο του ήλιου και την ομορφιά της φύσης και παίρνε δύναμη να αντέξεις πιο πολύ την αναισθησία γιατί παραέγινε το κακό με δαύτην
    Καλό Νοέμβρη εύχομαι να είναι ηλιόλουστος στη ζωή σου
    Να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σ' ευχαριστώ Αννούλα μου για τις ευχές! Απλά το άγχος για τα τόσα που πρέπει να λυθούν με καταβάλει... Όσο για την αναισθησία, έχεις δίκιο, απλά εξακολουθεί να είναι κάτι το αδιανόητο για μένα... Να'σαι καλά, καλο Νοέμβρη για όλους μας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα. Διάβαζα κάποτε τα γράμματα του Ρίτσου από την εξορία του στον Άι Στράτη στην αδελφή του, τη Λούλα. Μου ήταν απίστευτη η προσήλωσή του στον ήλιο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Του συνέβαιναν τόσα, τόση στέρηση ζωής και το χαμόγελό του στραμμένος στο φως καθώς ήταν δεν έπαυε. Όταν στο τέλος της ζωής του, γνωρίζοντας ότι ερχόταν το τέλος του και καθώς τα καθεστώτα στο "ανατολικό μπλοκ" έπεφταν (1989), τον ρώτησαν "Κύριε Ρίτσο, είσαστε αισιόδοξος για τον κόσμο;", η απάντησή του ήταν,θυμάμαι,"Είμαι αισιόδοξος και ταυτόχρονα θέλω και να είμαι αισιόδοξος". Αυτή την προσήλωση λέω. Τη μη έκπτωση από το φως.
    Τη θεωρώ πυξίδα ζωής, με στηρίζει στις δυσκολίες μου και θα χαιρόμουνα αν, έστω μια σταλούλα, θα μπορούσε να σου "μιλήσει".

    Αποχαιρετώντας τον Οκτώβρη, πάντα καλωσορίζουμε το Νοέμβρη. Κι εκεί, στο Πήλιο, οι αισθήσεις μας όλα αυτά τα γνωρίζουν καλά.

    Καλό σου μήνα, λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα και καλώς όρισες στο "σπιτικό" μου, Διονύση! Σ'ευχαριστώ θερμά για το φωτεινό σου σχόλιο που μου χάρισε ένα πλατύ χαμόγελο! Ωραίος ο Ρίτσος! "Και ταυτόχρονα θέλω να είμαι..." Θέλω να πιστεύω πως κι εγώ κάπως έτσι λειτουργώ και μάλλον αυτό με σώζει στα δύσκολα! Αν δεν ήταν κι αυτοί οι ρημαδες οι αντιθετικοί σύνδεσμοι (!!!) που τρυπώνουν στο μυαλό μου για να κάνουν πιο δύσκολη κι επισφαλή την κάθε απόφαση, να με αγχώνουν και να μου κουδουνιαζουν το κεφάλι...

    Μου "μίλησε" πολύ παραπάνω από μια σταλούλα..Σ'ευχαριστώ..

    Και πάλι καλό μήνα, καλό και φωτεινό Νοέμβρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή