25η Μαρτίου..
Τιμάμε σήμερα τη μνήμη όλων εκείνων των Ελλήνων που αγωνίστηκαν για να λευτερωθεί ο τόπος μας, όλων εκείνων των αληθινών ηρώων που έδωσαν την τελευταία ρανίδα του αίματός τους και έταξαν την ίδια τους την ψυχή στα ιδανικά της πατρίδας και της λευτεριάς, για να μπορούμε εμείς σήμερα να πατούμε σε λεύτερο χώμα, χωρίς το ζυγό της σκλαβιάς... Τιμάμε όλους εκείνους τους αγωνιστές, γνωστούς και αγνώστους, που αφιέρωσαν τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους στην Ελλάδα και στην Ελευθερία, στο μέλλον το δικό μας, για να μας "ανοίξουν το δρόμο" προς ένα καλύτερο αύριο.. Όπως λέει ο Γέρος του Μωριά στο λόγο του στην Πνύκα προς τους μαθητές του Γυμνασίου "Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε..." (Άραγε στεκόμαστε άξιοι;...)
"Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάστασι, δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι ήμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιτοκάραβα βατσέλα", αλλά ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικού, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό, και εκάμαμε την Επανάστασι." (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, "Ο λόγος στην Πνύκα" προς το Ελληνικόν Γυμνάσιον)
«Αυτό οπού μας φοβερίζεις, να μας κόψης και κάψης τα καρποφόρα δέντρα μας, δεν είναι της πολεμικής έργον, διατί τα άψυχα δένδρα δεν εναντιώνονται εις κανένα, μόνον οι άνθρωποι οπού εναντιώνονται έχουνε στρατεύματα και σκλαβώνεις, και έτσι είναι το δίκαιον του πολέμου ...όχι τα κλαδιά να μας κόψης, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν. Τι τα δένδρα μας αν μας τα κόψης, και κάψης την γην δεν θέλει την σηκώσης και η ίδια η γης που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζης πως την γην μας θα την κάμης δική σου, βγάλτο από το νου σου». (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, "Απομνημονεύματα", απάντησις προς τον Ιμπραήμ)
Δεν πρέπει να ξεχνάμε... σε μια εποχή που προβάλει πρότυπα ετοιμόρροπα και σαθρά, σε μια εποχή που ισοπεδώνει κάθε αξία.. εκείνους τους ήρωες που πίστεψαν στο "ακατόρθωτο" και πολέμησαν με όλες τις δυνάμεις τους για αυτό.. Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι τους οφείλουμε την Ελλάδα και την Ελευθερία μας... Δεν πρέπει να λησμονούμε το χρέος μας στον τόπο αυτό.. να τον αγαπάμε, να τον ομορφαίνουμε, να τον κρατάμε ζωντανό και λεύτερο για τις γενιές που έπονται..
και πόσοι ακόμη....
Τιμάμε σήμερα τη μνήμη όλων εκείνων των Ελλήνων που αγωνίστηκαν για να λευτερωθεί ο τόπος μας, όλων εκείνων των αληθινών ηρώων που έδωσαν την τελευταία ρανίδα του αίματός τους και έταξαν την ίδια τους την ψυχή στα ιδανικά της πατρίδας και της λευτεριάς, για να μπορούμε εμείς σήμερα να πατούμε σε λεύτερο χώμα, χωρίς το ζυγό της σκλαβιάς... Τιμάμε όλους εκείνους τους αγωνιστές, γνωστούς και αγνώστους, που αφιέρωσαν τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους στην Ελλάδα και στην Ελευθερία, στο μέλλον το δικό μας, για να μας "ανοίξουν το δρόμο" προς ένα καλύτερο αύριο.. Όπως λέει ο Γέρος του Μωριά στο λόγο του στην Πνύκα προς τους μαθητές του Γυμνασίου "Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε..." (Άραγε στεκόμαστε άξιοι;...)
"Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάστασι, δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι ήμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιτοκάραβα βατσέλα", αλλά ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικού, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό, και εκάμαμε την Επανάστασι." (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, "Ο λόγος στην Πνύκα" προς το Ελληνικόν Γυμνάσιον)
«Αυτό οπού μας φοβερίζεις, να μας κόψης και κάψης τα καρποφόρα δέντρα μας, δεν είναι της πολεμικής έργον, διατί τα άψυχα δένδρα δεν εναντιώνονται εις κανένα, μόνον οι άνθρωποι οπού εναντιώνονται έχουνε στρατεύματα και σκλαβώνεις, και έτσι είναι το δίκαιον του πολέμου ...όχι τα κλαδιά να μας κόψης, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν. Τι τα δένδρα μας αν μας τα κόψης, και κάψης την γην δεν θέλει την σηκώσης και η ίδια η γης που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζης πως την γην μας θα την κάμης δική σου, βγάλτο από το νου σου». (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, "Απομνημονεύματα", απάντησις προς τον Ιμπραήμ)
Δεν πρέπει να ξεχνάμε... σε μια εποχή που προβάλει πρότυπα ετοιμόρροπα και σαθρά, σε μια εποχή που ισοπεδώνει κάθε αξία.. εκείνους τους ήρωες που πίστεψαν στο "ακατόρθωτο" και πολέμησαν με όλες τις δυνάμεις τους για αυτό.. Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι τους οφείλουμε την Ελλάδα και την Ελευθερία μας... Δεν πρέπει να λησμονούμε το χρέος μας στον τόπο αυτό.. να τον αγαπάμε, να τον ομορφαίνουμε, να τον κρατάμε ζωντανό και λεύτερο για τις γενιές που έπονται..
 |
| Θεόδωρος Κολοκοτρώνης |
 |
| Αθανάσιος Διάκος |
 |
| Γεώργιος Καραϊσκάκης |
 |
| Νικηταράς |
 |
| Μάρκος Μπότσαρης |
 |
| Μακρυγιάννης |
 |
| Ρήγας Φερραίος |
 |
| Ιωάννης Γκούρας |
 |
| Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα |
 |
| Μαντώ Μαυρογένους |
 |
| Δημήτριος Μακρής |
 |
| Οδυσσέας Ανδρούτσος |
 |
| Κωνσταντίνος Κανάρης |
 |
| Ανδρέας Μιαούλης |
 |
| Ιωάννης Νοταράς |
 |
| Γεωργάκης Ολύμπιος |
 |
| Παπαφλέσσας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου