Για ένα ύψιλον....

Με αφορμή αυτό: http://www.syllogosdelmouzos.gr/012/elgl12.pdf (Τα φωνήεντα της Ελληνικής Γλώσσας έγιναν πέντε!..Κι όχι μόνο..), αλλά και, γενικότερα, 

τη διαρκή, συστηματική κι επίμονη τάση πλήρους ισοπέδωσης της γλώσσας μας,
του πλήρους αποχρωματισμού κι αλλοιώσεώς της ώστε να καταστεί ανάπηρη...
με βασικότατη συνέπεια -εκτός των άλλων- και την απόκρυψη της ετυμολογίας της (εκ του έτυμος= αληθής, πραγματικός, βέβαιος, γνήσιος) -την οποία, παρεμπιπτόντως, να μην συγχέουμε με την ετοιμολογία (= η ετοιμότητα περί το λέγειν, εκ του έτοιμος) -και συνεπώς κατάργηση της αληθείας της (είναι και "της μοδός" εξ άλλου να προωθούμε και να βιώνουμε το ψεύτικο σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας) αλλά και της ιστορίας της (εκ του ίστωρ= ο γιγνώσκων, αυτός που γνωρίζει) που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία μας (αλλά, ξέχασα... όλως τυχαίως και για τούτην κάποιοι έχουν αποφασίσει πως πρέπει να την ξαποστείλουμε στις αγκάλες της Λήθης...)...

[Ζούμε, εξ άλλου, στην εποχή της Υπερπληροφόρησης κι όχι της Γνώσης.

Ζούμε, εξ άλλου, στην εποχή της υποτιθέμενης Υπεραπλούστευσης της -επιτήδεια καθισταμένης όλο και πιο Πολύπλοκης- ζωής μας, 

από φωνήντα και σύμφωνα, χρώματα κι αρώματα που μας ταλαιπωρούν.

Γιατί να μην τα βάψουμε όλα γκρι να τελειώνουμε; 

Είναι η λογική που μας πλασάρουν, χρόνια τώρα, κι εμείς τσιμπάμε!:

Ποιός ο λόγος να ταλαιπωρείσαι να φυτεύεις ντομάτες, πάρ'τες έτοιμες! 

Κι έχασες τη γεύση και το άρωμα της πραγματικής ντομάτας..(τα παιδιά σου δε, ούτε να το φανταστούν δε μπορούν) 

Κι έχασες τη χαρά της πρώτης καρποφορίας της και της συγκομιδής...

Κι έχασες τη γνώση της αναπαραγωγής και της φροντίδας της..

Κι έχασες το φυλαγμένο σπόρο γενεών.. (βλέπε: υβρίδια)

και την υγεία σου.. 

Κι έχασες τη δύναμη στα μπράτσα σου που κατάντησαν ατροφικά και πρέπει τρέχεις και να πληρώνεις για να ιδρώνεις σε γυμναστήρια αν θες να μη νιώθεις σα λαπάς..

Κι επιπλέον, πρέπει να δουλεύεις σα χαμάλης σε κάποιο αφεντικό για να βρεις λεφτά να την αγοράσεις.

Κι όλα αυτά για να μην "ταλαιπωρείσαι" για μια ντομάτα...

ή, για ένα ύ-ψιλον...]

ανατρέχω σε κάποια "ρομαντικά" -για τους άψυχους τεκνοκράτες του σήμερα, βεβαίως-βεβαίως- κείμενα του Οδυσσέα Ελύτη.....