ξημερώνοντας στην Αλόννησο...

(Ρουσούμ Γυαλός) 

Ξύπνησα προτού ξημερώσει προσπαθώντας ν'αφουγκραστώ τη θάλασσα... ένα νωχελικό πλατάγισμα χάιδεψε τ'αυτιά μου.. Άνοιξα τη μπαλκονόπορτα για να νιώσω την έντασή του, να οσμιστώ τη φύση του.. Κι ύστερα στρώθηκα στο κρεβάτι χουζουρεύοντας.. μισοκοιμισμένη, μισοξυπνητή, ρίχνοντας κάθε τόσο κλεφτές ματιές έξω.. Μοναχά η θάλασσα.. κανένας άλλος ήχος δεν της έκανε συντροφιά.. Λες κι όλη η πλάση κοιμότανε και μοναχά εκείνη, νυχτοφύλακας των ονείρων μας, κρατούσε το ρυθμό της ζωής, κρατούσε τα μπόσικα.. μέχρι να μας βρει το ξημέρωμα..

Ήλιος δε φάνηκε.. Η θέα στο νοτιά.. Γκριζογάλαζα σύννεφα σκιάζαν τις αχτίδες του..

Απ'το μικρό μώλο, κρυμμένο πίσω από τα βράχια, φάνηκε ένα ιστιοπλοϊκό.. κι ύστερα ένα καράβι.. Προστατευμένη γωνιά που αγκαλιάζουν τ'άκρα της στεριάς.. Κι ύστερα πάλι η θάλασσα, μοναχά η θάλασσα κι ας ξημέρωσε για τα καλά.. Κι ας ανοίξαν βλέφαρα ανθρώπων.. Σιγανά ανταλλάσσουν δυο κουβέντες, τόσο σιγανά, που μοναχά μπορώ να τους φαντάζομαι.. Δε σήμανε ακόμη η ώρα να διακόψουν το τραγούδι της..

Από το "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου":

" Αλόννησος: Αναφέρεται υπό των αρχαίων ως μία των "Μαγνήτων νήσων", δηλαδή των Θεσσαλικών ή Βορείων Σποράδων. Ουδείς όμως εκ των γεωγράφων που την αναφέρουν (Πομπώνιος, Μέλας, Πλίνιος, Στράβων, Στεφ.Βυζάντιος), ή των ιστορικών (Πλούταρχος, Δημοσθένης, Αισχίνης) υποδεικνύουν ποία ακριβώς ήτο. Αναφέρουν εν τούτοις ότι υπήρξεν αιτία προστριβών μεταξύ Αθηναίων και Φιλίππου, ότι αυτός την υπέταξεν, ότι εξεφωνήθη δριμύς λόγος δια τούτο, ότι υπήρξε πειρατών φωλεά, εκ παραλλήλου δε ανεγνωρίσθη και ιδιαίτερον νόμισμά της, το υπ' αριθμ. 264 του καταλόγου Head. Ο Στράβων είναι κάπως ολιγότερον ασαφής, κατατάξας τας νήσους κατά σειράν γεωγραφικής διαδοχής: "Πρόκεινται δε των Μαγνήτων νήσοι συχναί μεν, αι δ' εν ονόματι Σκιάθος τε και Πεπάρηθος (Σκόπελος) και Ίκος, Αλόννησος τε και Σκύρος, ομωνύμους έχουσαι πόλεις". Και εδώ αρχίζει το μπλέξιμο: Μεταξύ Ίκου και Σκύρου πολλαί νήσοι μικραί υπάρχουν' ποία τούτων η Αλόννησος;

Το υπουργείον επί των Εσωτερικών, ονομάσαν επισήμως τας νήσους του αρτισυστάτου βασιλείου, μετωνόμασεν εις Αλόννησον την Ίκον, παριδόν ότι άλλη νήσος αρχαία και εις την ιδίαν συστάδα με την Ίκον έφερε το όνομα τούτο. Ο Μπουρσιάν την ταυτίζει με τα Σκάντζουρα. Ουδείς ανεμνήσθη το Πελαγονήσι, το άλλως Κυρά Παναγιά, παρά το ότι όπως η αρχαία Αλόννησος, υπήρξε κατά τον Αγώνα ιδίως, φωλεά πειρατών. Ο Λώλλιν πάλιν, με την εγγύτατα της ϊκου νησίδα Περιστέραν ή Ξερό' αλλά αυτή πάλιν ελέγετο Ευώνυμος. Τέλος, δύο δόκιμοι Έλληνες γεωγράφοι, οι Σκαβέντζος και Ιωάν.Σαρρής, την ταυτίζουν προς τας νησίδας Ψαθούραν- Ψαθονήσι, αίτινες κατα αυτούς ήσαν άλλοτε μία νήσος βασίζουν δε ούτοι την γνώμην των εις τα εξής: Εις το χθαμαλόν (14μετρ. μεγ. υψόμετρον) της Ψαθούρας' εις λείψαν τινά αρχαίου πολίσματος, το πλείστον του οποίου κατάκειται εις τον θαλάσσιον βυθόν' εις βεβαιώσεις Καλυμνίων δυτών, καθ' ας μεταξύ των επί του βυθού ερειπίων διακρίνονται ίχνη οδών, λείψανα οικιών, ουδοί θυρών, ερειπίων χάλκινος αμφορεύς. [...]"