29 Μαϊου 1453

Θεόφιλος, "ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος"

Σα σήμερα, 29 Μαϊου του 1453, αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη από τους Τούρκους, με το θρυλικό Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, το "μαρμαρωμένο βασιλιά" όπως τον ονομάτισε ο λαός μας, τελευταίο αυτοκράτορα υπερασπιστή της.. Παραπέμπω στην ιδιαίτερη και τόσο ενδιαφέρουσα εγγραφή της Φωτεινούλας, που με άγγιξε βαθιά, στο http://asteraki.pblogs.gr/2008/05/oyk-ealw-to-fws.html και, εδώ, αρκούμαι σε ένα μικρό λογοτεχνικό απόσπασμα του Κώστα Κυριαζή, που αφορά τη μέρα τούτη:

"... -Πήραν την Πόλη, πήραν την!

Ο Θρήνος από μέσα δυνάμωσε, πέταξε πάνω από τη Βασιλεύουσα, έφθασε μέχρι το θρόνο του Θεού κι Εκείνος απόστρεψε το πρόσωπό Του.

-Πήραν την Πόλη, πήραν την!

Οι `Αγγελοι φτερούγισαν από την Κωνσταντινούπολη και χάθηκαν πάνω στα ουράνια.

-Πήραν την Πόλη, πήραν την!

Ήχησαν οι καμπάνες, σπάσανε τα σημαντρά τους, ραγίσαν οι καρδιές τους.

-Πήραν την Πόλη, πήραν την!

Πέθανε ο Αυτοκράτωρ, χάθηκε, φτερούγισε μακριά ο δικέφαλος μαύρος αετός.

-Πήραν την Πόλη, πήραν την!

Ξεσχίσαν οι φωνές τους λάρυγγες των τυραννισμένων, που χάναν τις ελπίδες τους, που βλέπανε μπροστά τους θάνατο, σκλαβιά, μαύρα, κατάμαυρα τα χρόνια τους.

-Πήραν την Πόλη, πήραν την!

Δακρύσαν οι εικόνες, φιλήθηκαν για στερνή φορά οι Χριστιανοί, μετάλαβαν όσοι πρόλαβαν.

-Εάλω η Πόλις!

Βούιξαν οι καμπάνες της Αγιάς Σοφιάς. Δονήθηκε η Πλάση. Τρεμούλιασε στα χέρια του Δεσπότη το `Αγιο Δισκοπότηρο.

-Εάλω η Πόλις!

Μια κραυγή βγαλμένη από χιλιάδες στόματα, που μπορούσαν ακόμη να ουρλιάζουν στην απόγνωσή τους. Μια φωνή που αγκάλιασε ολόκληρη τη Βασιλεύουσα, πέρασε τα πατημένα τειχιά κι έφτασε στους κάμπους, που βουβάθηκαν, στη θάλασσα, που ανατρίχιασε κι έπαψε για μια στιγμή να στέλνει τα κύματά της να γλύφουνε τα πόδια της Πόλης που είχε πέσει.

-Εάλω η Πόλις!

Το τέλος, η καταστροφή, το ξεψύχισμα...

-Εάλω η Πόλις!

Οι μανάδες σφίξανε στην αγκαλιά τους τα παιδιά τους, τα κρύψανε στον κόρφο να μην ιδούν το θάνατο που ζύγωνε, τα κυρτά σπαθιά, που υψώνονταν πάνω από τα κεφάλια τους.

-Εάλω η Πόλις!

Αρχοντολόι και λαός, ανθρωποθάλασσα ανταριασμένη, έτρεξαν, μπροστά στα κύματα των Τούρκων που μπαίναν στην πατημένη Πύλη, στις εκκλησιές να βρουν τη σωτηρία κοντά στους Αγγέλους, που, αλίμονο, είχαν πια φύγει, κοντά στις εικόνες που δάκρυζαν, δίπλα στις καμπάνες, που σκίζαν τον αγέρα με τις βαριές, απελπισμένες τους φωνές:

-Εάλω η Πόλις! ..."

(Κώστας Δ.Κυριαζής, "Κωνσταντίνος Παλαιολόγος", εκδ. Εστία)

* Για την ημέρα της αλώσεως και το Μαρμαρωμένο Βασιλιά βλ.: Μαρμαρωμένος Βασιλιάς )